13. ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ
Η βαθμιαία επικράτηση του Χριστιανισμού και η άνοδος χριστιανών αυτοκρατόρων στην εξουσία ήταν επόμενο ότι θα δημιουργούσε προβλήματα στην τέλεση των Ολυμπιακών Αγώνων, όπου ο χαρακτήρας τους ήταν θρησκευτικός (απέδιδαν τιμές στον πατέρα των θεών του δωδεκάθεου, τον Δία) άρα ήταν ειδωλολατρικός.
Η πρόσδεση των Ολυμπιακών Αγώνων με την αρχαία θρησκεία τους επέτρεψε να διατηρηθούν πολλούς αιώνες, αλλά τελικά αυτή η σχέση επέφερε και την κατάργησή τους, όταν εμφανίστηκε η νέα θρησκεία.
Βέβαια κατά τα τελευταία χρόνια είχαν παρακμάσει εντελώς και είχε σβήσει η φλόγα τους.
Η χριστιανική εκκλησία εχθρική προς τα ειδωλολατρικά ιδεώδη που είχαν εμπνεύσει τους αθλητικούς αγώνες και βλέποντας την γενική τους κατάπτωση πέτυχε την κατάργησή τους το 393 μ.Χ.. Ο αυτοκράτορας Θεοδόσιος Α΄ λάτρης του Χριστιανισμού, προκειμένου να πείσει το Αμβρόσιο να του δώσει συγχώρεση μετά τις σφαγές της Θεσσαλονίκης απαγορεύει την τέλεση Ολυμπιακών Αγώνων.
Το χρυσελεφάντινο άγαλμα του Δία, έργο του Φειδία, μεταφέρεται στην Κωνσταντινούπολη και το 476 μ.Χ. καταστρέφεται από πυρκαγιά.
Στα 426 μ.Χ. ο Θεοδόσιος Β΄ θα διατάξει να καεί ο ναός του Δία στην Ολυμπία και τα άλλα αρχαία ιερά. Όσα απέμειναν, καταστράφηκαν από τους σεισμούς του 522 μ.Χ. Οι προσχώσεις των ποταμών Κλαδεού και Αλφειού κάλυψαν την ιερή περιοχή και η αρχαία Ολυμπία θάφτηκε κάτω από προσχώσεις 6 έως 13 μέτρων.
