2. ΟΙ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ
Τα "Ολύμπια" ήταν οι πιο μεγάλοι και σημαντικοί από τους τέσσερις ιερούς-πανελλήνιους αγώνες των Ελλήνων στην αρχαιότητα (οι άλλοι τρεις ήταν τα Πύθια στους Δελφούς, τα Νέμεα στη Νεμέα και τα Ίσθμια στην Κόρινθο) και τελούνταν στην πανέμορφη κοιλάδα της Ολυμπίας στην Β.Δ. Πελοπόννησο. Ήταν η μεγαλύτερη θρησκευτική γιορτή, ανάμεσα στις γιορτές τις αφιερωμένες στο θεό Δία.
Ο χαρακτήρας των Αγώνων ήταν θρησκευτικός. Γίνονταν προς τιμή του θεού Δία.
Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι με τη διοργάνωση αγώνων ικανοποιούσαν και επηρέαζαν τους θεούς. Η συγκέντρωση του κόσμου, η ευγενής άμιλλα, η επίδειξη γυμνασμένων κορμιών και των ιδιαιτέρων ικανοτήτων των αθλητών "έτερπε" (ευχαριστούσε) τους θεούς.
Το ιερό της Ολυμπίας με το μεγαλόπρεπο ναό του Δία επέβαλε το κύρος του σε ολόκληρο τον ελληνικό κόσμο. Έτσι η Ολυμπία αναπτύχθηκε σταδιακά σε τόπο γιορτής μεγάλης σημασίας που ενέπνεε το σεβασμό και προσέλκυε επισκέπτες από όλες τις περιοχές της Ελλάδας καθ' όλη την αρχαιότητα. Έτσι σύντομα οι Ολυμπιακοί Αγώνες έγιναν σύμβολο της πανελλήνιας ενότητας.
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες γίνονταν κάθε τέσσερα χρόνια, κατά την πανσέληνο του όγδοου μήνα του ηλιακού ημερολογίου που συνέπιπτε με το διάστημα από το τέλος του Ιουλίου μέχρι τις αρχές του Σεπτεμβρίου.
Το χρονικό διάστημα που μεσολαβούσε μεταξύ δυο Ολυμπιακών Αγώνων ονομαζόταν "Ολυμπιάς".
Οι αθλητές έφταναν στην Ολυμπία ένα μήνα πριν την τέλεση των Αγώνων και γυμνάζονταν υπό την επιτήρηση των Ελλανοδικών στα Γυμνάσια της Ίλιδας.
Δυο μέρες πριν την έναρξη των Αγώνων ξεκινούσε πομπή των αθλητών και των κριτών από την Ίλιδα για να καταλήξει στην Ολυμπία όπου γινόταν δεκτή από το πλήθος του κόσμου που είχε έρθει για να παρακολουθήσει τους Αγώνες.
Το στάδιο της Ολυμπίας είχε χωρητικότητα περίπου 45.000 θεατών.
Η διάρκεια των Αγώνων διέφερε από εποχή σε εποχή. Η σταδιακή προσθήκη αγωνισμάτων, ο διαφορετικός αριθμός αθλητών κατά περιόδους και πολλοί άλλοι οργανωτικοί παράγοντες ανάγκαζαν τους Ολύμπιους να τροποποιούν το πρόγραμμα από εποχή σε εποχή.
Έτσι από το 776π.Χ (1η Ολυμπιάδα) ως και την 13η Ολυμπιάδα ο αγώνας δρόμου (στάδιον δρόμος) ήταν το μοναδικό αγώνισμα και η διάρκεια των Αγώνων ήταν μόνο μια μέρα.
Μετά τη 14η Ολυμπιάδα εισάγονταν σταδιακά γυμνικά και ιππικά αγωνίσματα με αποτέλεσμα στην κλασική περίοδο (περίπου 472π.Χ) ο αριθμός τους να φτάσει τα δεκαοχτώ και η διάρκεια των Αγώνων τις πέντε μέρες.
Αρμόδιοι και υπεύθυνοι για τη διεξαγωγή των Αγώνων ήταν οι Ελλανοδίκες.
Στους αγώνες της Ολυμπίας συμμετείχαν:
1. Ελεύθεροι Έλληνες πολίτες. Αποκλειόταν η συμμετοχή γυναικών, δούλων ή βαρβάρων.
2. Απαγορευόταν ο αθλητής να έχει χαρακτηριστεί ιερόσυλος.
3. Δεν επιτρεπόταν να έχει χαρακτηριστεί "άτιμος" με αποτέλεσμα να στερηθεί τα πολιτικά του δικαιώματα ή να έχει κατηγορηθεί ως ρίψασπις (δηλαδή να έχει εγκαταλείψει το πεδίο μάχης εγκαταλείποντας τα όπλα του).
4. Από τους Αγώνες αποκλείονταν οι "εναγείς", όσοι δηλαδή είχαν διαπράξει φόνο, αλλά και όσοι είχαν παραβιάσει την εκεχειρία είτε αυτό αφορούσε άτομα είτε πόλεις.
Απαραίτητη προϋπόθεση για να λάβει μέρος ένας αθλητής στα Ολύμπια ήταν ότι έπρεπε να έχει γυμναστεί κοντά σε παιδοτρίβη ή γυμναστή για δέκα μήνες για να γνωρίζει την τεχνική του αγωνίσματος που θα αγωνιζόταν.
