3. ΕΚΕΧΕΙΡΙΑ


Λίγο καιρό πριν την έναρξη των Αγώνων, τρεις "σπονδοφόροι" κήρυκες, πολίτες της Ήλιδας, στεφανωμένοι με κλαδί ελιάς και κρατώντας το ραβδί-σύμβολο του κήρυκα, γυρνούσαν από πόλη σε πόλη, σε όλον τον τότε γνωστό ελληνικό κόσμο, αναγγέλλοντας τους Ολυμπιακούς Αγώνες και κηρύσσοντας την Ιερή Εκεχειρία.
Ο θεσμός της εκεχειρίας πρωτοκαθιερώθηκε με την ιερή συνθήκη τριών βασιλιάδων, του Ίφιτου της Ηλείας, του Κλεισθένη της Πίσσας και του Λυκούργου της Σπάρτης.
Αρχικά κρατούσε ένα μήνα, αλλά αργότερα επεκτάθηκε σε μια περίοδο τριών μηνών. Χάρη σε αυτό το θεσμό, οι Ολυμπιακοί Αγώνες κέρδισαν μεγάλη φήμη ανάμεσα στις πόλεις του ελληνικού κόσμου.
Οι όροι της εκεχειρίας ήταν οι εξής:
1. Όλες οι εχθροπραξίες σταματούσαν, ενώ το κράτος των Ηλείων ανακηρυσσόταν ουδέτερο και ανοιχτό. Οι αθλητές και οι επισκέπτες των οποίων το κράτος ήταν σε πόλεμο, μπορούσαν να ταξιδέψουν με ασφάλεια μέσα από εχθρικές περιοχές.
2. Όπλα και στρατός δεν επιτρεπόταν να μπουν στην Ηλεία.
3. Κατά τη διάρκεια της εκεχειρίας δεν μπορούσε να εκτελεστεί θανατική ποινή.
4. Τυχόν παραβίαση της εκεχειρίας τιμωρούταν με βαρύ πρόστιμο.
Τα μαντεία επίσης δεν έδιναν χρησμούς στις πόλεις οι οποίες καταπάτησαν το θεσμό.
Η εκεχειρία ίσχυε όχι μόνο κατά τη διάρκεια των Ολυμπίων αλλά και κατά τη διάρκεια τέλεσης των άλλων ιερών αγώνων (Πύθια, Ίσθμια, Νέμεα).

Η ολυμπιακή εκεχειρία δε σταματούσε όλους τους πολέμους, όπως ορισμένοι πιστεύουν σήμερα. Σκοπός της ήταν η ομαλή διεξαγωγή των Αγώνων, δηλαδή η ανεμπόδιστη μετακίνηση των αθλητών και των χιλιάδων θεατών και ειδικά η εξασφάλιση ηρεμίας στην Ηλεία, στην οποία απαγορευόταν οποιαδήποτε εχθροπραξία.
Έτσι, όσοι ήθελαν να ταξιδέψουν στην Ηλεία και στη συνέχεια να επιστρέψουν πίσω, μπορούσαν ανενόχλητοι να περάσουν ακόμα και μέσα από πόλεις με τις οποίες η πατρίδα τους βρισκόταν σε πόλεμο. Κανένας δεν μπορούσε να μπει οπλισμένος στην Ηλεία. Κατέθετε τα όπλα του στα σύνορα της χώρας. Η ιερότητα του χώρου και των Αγώνων και ο σεβασμός στο Δία επέβαλλε στους αθλητές και στους θεατές να μην διακατέχονται από πάθη και εχθρότητες.
Παράδοξο από πρώτης όψεως, αλλά και χαρακτηριστικό του πνεύματος που αναφέραμε, ήταν το γεγονός να παρακολουθούν τα αθλήματα ο ένας πλάι στον άλλον θεατές των οποίων οι πατρίδες βρίσκονταν σε πόλεμο. Και όμως δεν αναφέρθηκε ποτέ κανένα έκτροπο.
Η σπουδαιότητα της Εκεχειρίας ήταν ότι ως ελεύθερος θεσμός είχε αναγνωριστεί συνειδητά από όλους τους Έλληνες και είχε γίνει σεβαστός.
Αυτό γίνεται φανερό από το γεγονός ότι μέσα στα 1200 περίπου χρόνια ζωής των Ολυμπιακών Αγώνων, οι παραβιάσεις που έγιναν ήταν ελάχιστες και ασήμαντες.

Θέμα συζήτησης : " Οι ολυμπιακοί Αγώνες δεν μπορούν να επιβάλουν την ειρήνη, το πολύτιμο αυτό αγαθό στο οποίο όλοι προσβλέπουμε, αλλά η συνάθροιση των νέων όλου του κόσμου προσφέρει την ευκαιρία να διαπιστώσουμε ότι όλοι οι άνθρωποι στη γη είναι αδέλφια." (Sigrid Edstron, Πρόεδρος της Δ.Ο.Ε. 1946-1952.)



Προηγούμενο Kεφάλαιο Επιστροφή Στα περιεχόμενα Επόμενο Κεφάλαιο