5. ΠΟΙΝΕΣ ΣΤΟΥΣ ΠΑΡΑΒΑΤΕΣ
Οι κανονισμοί σπάνια παραβιάστηκαν στην μακρόχρονη ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων.
Οι ποινές ήταν τριών ειδών:
Α) χρηματικό πρόστιμο
Β) αποκλεισμός από τους αγώνες
Γ) μαστίγωμα
Τις ποινές τις επέβαλλαν οι Ελλανοδίκες, ενώ ο αλυτάρχης με τους αλύτες και οι ραβδούχοι αναλάμβαναν την εκτέλεσή τους.
Η ποινή του μαστιγώματος των παρανομούντων αθλητών ήταν ταπεινωτική, γιατί στην καθημερινή ζωή επιβαλλόταν μόνο στους δούλους, παρ' όλα αυτά ήταν από τις ελαφρότερες ποινές και επιβαλλόταν για μικρά παραπτώματα κατά την διάρκεια των Αγώνων.
Όταν επιβαλλόταν χρηματικό πρόστιμο, ένα μέρος πήγαινε υπέρ του Ιερού και το υπόλοιπο το έπαιρνε ο αδικημένος αντίπαλος.
Τα πρόστιμα οπωσδήποτε τα πλήρωναν οι παραβάτες, γιατί ήξεραν πως οι κυρώσεις ήταν αυστηρές. Μάλιστα αν ο αθλητής δεν είχε δυνατότητα να πληρώσει, αναλάμβανε την ευθύνη η πόλη του, για να μην αποκλειστεί από τους Αγώνες.
Σε ενίσχυση και βοήθεια στο έργο των Ελλανοδικών ήρθε το μαντείο των Δελφών, που απειλούσε ότι δεν θα ξαναδώσει χρησμό στις πόλεις αν δεν ταχτοποιούσαν το χρέος τους.
Από τα χρήματα των προστίμων έφτιαχναν αγάλματα του Δία, που τα έλεγαν "Ζάνες". Στην βάση τους γράφονταν η παράβαση, το όνομα του παραβάτη και η πόλη του. Τις "Ζάνες" τις τοποθετούσαν πριν την είσοδο των αθλητών στο στάδιο για να τις βλέπουν όλοι και με αυτό τον τρόπο ν' αποτρέπονται οι αθλητές από παράνομες πράξεις.
