9. ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΩΝ ΑΓΩΝΙΣΜΑΤΩΝ
1. Οι αθλητές κατά την αρχαιότητα αγωνίζονταν γυμνοί και γι' αυτό οι Αγώνες λέγονταν γυμνικοί.
Τα αγωνίσματα ήταν όλα ατομικά (δεν υπήρχε ομαδικό αγώνισμα) και διακρίνονταν σε απλά και σύνθετα.
Σύνθετο αγώνισμα ήταν το Πένταθλο το οποίο αποτελούταν από το δρόμο, το άλμα, τη δισκοβολία, τον ακοντισμό και την πάλη.
2. Οι αρχαίοι Έλληνες δεν ενδιαφέρονταν για τις επιδόσεις και τα ρεκόρ. Τους ενδιέφερε μόνο η νίκη και όχι η επίδοση.
3. Στα βαριά αγωνίσματα (πάλη, πυγμή, παγκράτιο)
δεν υπήρχαν κατηγορίες βάρους (όπως σήμερα) παρά μόνο κατηγορίες αθλητών με βάση την ηλικία τους (παίδες, έφηβοι, άνδρες).
Δεν υπήρχε περιορισμός χρόνου
Δεν υπήρχαν σημεία κρίσεως της υπεροχής ή της ήττας. Νικητής ήταν αυτός που στην πυγμή ανάγκαζε τον αντίπαλό του ν' απαγορεύσει (να δεχθεί την ήττα του) και στην όρθια πάλη αυτός που πετύχαινε τρεις πτώσεις του αντιπάλου του.
4.Το αρχαίο ελληνικό άλμα έχει δυο σημαντικές ιδιαιτερότητες:
Τη χρήση αλτήρων
Την εκτέλεση του άλματος με συνοδεία μουσικής
Στους αγώνες δεν υπάρχει άλμα εις ύψος και άλμα επί κοντώ.
5.Στο ακόντιο χρησιμοποιούσαν μια δερμάτινη λουρίδα, την "αγκύλη", την οποία έδεναν στο κέντρο βάρους του ακοντίου. Κατά τη ρίψη ξετυλιγόταν με δύναμη η αγκύλη και έδινε στο ακόντιο περιστροφική κίνηση δίνοντας έτσι μεγαλύτερη ώθηση και σταθερότητα στη βολή.
6.Η δισκοβολία, το άλμα και ο ακοντισμός ανήκαν αποκλειστικά στο πένταθλο και δεν υπήρξαν ποτέ αυτόνομα αγωνίσματα.
